"Parobek królem"
widowisko plenerowe
inscenizacja: Ludwik Lubieński
realizacja i wykonanie: A.Miller i L.Lubieński
premiera 1982 r.
czas trwania widowiska 60 min.

Jest to widowisko plenerowe o charakterze klaunady, z udziałem wciągniętych do akcji widzów, wykorzystujące znany motyw przebrania sługi za króla.

"(...) wszystkie formy i symbole karnawałowego języka przesiąknięte są patosem zmiany i odnowienia, poczuciem wesołej względności panujących prawd i panującej władzy..." M. Bachtin

Galeria

  ... to przedstawienie plenerowe, w którym komedianci próbują przekroczyć swoje - przez życie wyznaczone - role, oraz te teatralne. Pragną na chwilę zamienić się nimi między sobą, a także z uczestnikami spotkania. Czy to możliwe? Otóż takiej odpowiedzi nie sposób udzielić: taką odpowiedź można jedynie uczynić poprzez próbę "gry" z widzem. Treścią widowiska jest znany motyw literacki mówiący o przebraniu śpiącego parobka w króla i co z tego wynika. Uzmysławiamy sobie odwieczną prawdę, że "wystarczy przybrać sobie to i owo ażeby okazać się kimś innym". Rzecz dzieje się przy znaczącym udziale widzów "grających" różne symboliczne role, a tym samym współtworzących przebieg widowiska. Spektakl ten tkwiący na pograniczu zabawy, sztuki i... życia, posiada teatralno - widowiskową formę, na którą składają się m.in. oryginalne "dekoracje" i "kostiumy", muzyka oraz same działania aktorskie oscylujące pomiędzy dynamiczną klaunadą, a wyciszeniem aż do samej obecności. Jest to propozycja dla każdego, możliwa do realizacji szczególnie w plenerze; wszędzie tam gdzie można "widzieć się i słyszeć" oraz... bawić!

W czasie tego spektaklu - akcji każdy może choć na chwilę zasiąść na tronie własnych iluzji. Wystarczy przybrać sobie to i owo... Czas karnawału znosi wszelkie podziały, odwraca ustalony porządek, burzy konwencje; również w teatrze! Zabawmy się zatem... lecz nie strońmy od refleksji.

słowo prasowe

"... Przede wszystkim teatrem był "Parobek - Królem" gdyńskiej "Maszoperii", rzecz o złudnym uroku władzy, o ulotności zaszczytów wynikających z osiągniętej pozycji społecznej. Formą, muzyką, aktywnym udziałem widzów, ale i nieco stylistyką snutej przez aktorów opowieści przedstawienie nawiązywało do źródeł teatru, do jego niegdysiejszych wędrownych form".